Het is bijzonder vervelend om ontslag te krijgen. Om weg te moeten bij uw werkgever, zonder dat u dat zelf wilt. Wordt u ontslagen zonder dat uw dienstverband afloopt? Dan zal de werkgever meestal een ontslagvergoeding betalen. Die ontslagvergoeding is geen uit de lucht gegrepen bedrag. Er wordt een wettelijke regel toegepast: de kantonrechtersformule. Op deze pagina leggen wij u uit hoe de kantonrechtersformule werkt.

Over uw ontslagvergoeding moet u in één keer belasting betalen. Heeft u nog ruimte voor lijfrenteaftrek? Die kunt u misschien nu benutten. Vergelijk banksparen voor lijfrente!

Bepalen Gouden handdruk: kantonrechtersformule

De kantonrechterformule ziet er als volgt uit:

A x B x C

  • A = aantal gewogen dienstjaren
  • B = beloning
  • C = correctiefactor

Factor A: aantal gewogen dienstjaren

U weet vast wel hoeveel jaren u voor uw werkgever heeft gewerkt. Dit aantal dienstjaren is niet hetzelfde als het aantal dienstjaren dat meegenomen wordt in de kantonrechtersformule. In de formule wordt rekening gehouden met uw leeftijd in deze dienstjaren. Afhankelijk van uw leeftijd tellen dienstjaren voor de helft, als één, als anderhalf of als twee jaar mee.

Leeftijd Wegingsfactor
tot het 35e levensjaar 0,5
van het 35e tot het 45e levensjaar 1,0
van het 45e tot het 55e levensjaar 1,5
vanaf het 55e levensjaar 2,0

Voorbeeld gewogen dienstjaren

Anton is in dienst gekomen bij zijn werkgever toen hij net 32 was. Als hij bijna 50 is wordt hij bij een reorganisatie ontslagen. Zijn aantal gewogen dienstjaren berekenen we als volgt:

  • tot 35e levensjaar: 3 jaar x 0,5 = 1,5 jaar
  • van 35e tot 44e levensjaar: 10 jaar x 1 = 10 jaar
  • van 44e tot 50e levensjaar: 6 jaar x 1,5 = 9 jaar

Het totaal aantal gewogen dienstjaren komt uit op 1,5 + 10 + 9 = 20,5 dienstjaren.

Factor B: beloning

Bij de beloning wordt niet alleen gekeken naar het maandsalaris. Ook de vakantietoeslag, vaste overwerkvergoedingen en een eventuele dertiende maand worden meegerekend. Dit wordt teruggerekend naar een bruto maandbedrag.

De algemene regel is dat alleen vaste onderdelen van het salaris meetellen. Van deze regel wordt nog weleens afgeweken: als het salaris van een werknemer voor een groot deel uit variabele zaken zoals provisie of bonussen bestaat. Dan wordt wel gerekend met het gemiddelde van de laatste jaren.

Kostenvergoedingen worden niet meegenomen in de ontslagvergoeding. Dat zijn immers vergoedingen voor kosten die u niet meer maakt als u niet meer in dienst van deze werkgever bent.

Factor C: correctiefactor

De correctiefactor heeft te maken met de 'verwijtbaarheid' van het ontslag. Heeft u uw ontslag aan uw eigen gedrag te danken? Dan kan de ontslagvergoeding met een correctiefactor 0 op niets uitkomen. Is het juist de werkgever duidelijk te verwijten? Dan kan de Gouden handdruk neerkomen op een ruim hoger bedrag dan standaard. Meestal ligt de correctiefactor tussen 0 en 2, maar hoger kan ook.

Niet alleen bij de rechter

De kantonrechtersformule wordt niet alleen door de rechter gebruikt. Sterker nog: veel ontslagen komen nooit voor de rechtbank. De werkgever en werknemer handelen het ontslag dan onderling af, maar gebruiken daarbij wel de kantonrechtersformule als indicatie.

Afwijken van uitkomst

Van de uitkomst van de kantonrechtersformule kan overigens wel van afgeweken worden. Dat kan de rechter doen, maar ook in onderling overleg kan het uiteindelijke bedrag naar boven of naar beneden bijgesteld worden. Dat heeft dan bijvoorbeeld te maken met de kansen op de arbeidsmarkt.